Κείμενο: Χρήστος Ράμμος & Γεώργιος Ψυχογιός, Απόφοιτοι Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η ελιά Η «Ελιά της Γράμπελας» βρίσκεται στη θέση Γράμπελα του οικισμού Ανισαράκι της Κανδάνου Χανίων (σε υψόμετρο 736 μέτρα). Οι διαστάσεις του δέντρου, και ειδικά η μέγιστη διάμετρος του κορμού (4,20 μέτρα) και η περίμετρός του (11,25 μέτρα) επιτρέπουν τη χονδρική εκτίμηση…
Κείμενο: Σπύρος Κυρίτσης, Φοιτητής Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Τα φωτο-τοξικά φυτά Μερικά φυτικά είδη φαίνονται παντελώς ακίνδυνα. Στην πραγματικότητα όμως έχουν ουσίες που είναι φωτο-αντιδραστικές, δηλαδή αντιδρούν στο φως. Έχουν δηλαδή φωτοτοξικές ιδιότητες, που σημαίνει πως το δηλητήριο του φυτού, αφού ακουμπήσει το δέρμα, ενεργοποιείται από τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Η επαφή με το…
Το βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων και Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας αποτελεί πολύτιμο οδηγό και χρήσιμο εργαλείο για την αξιολόγηση της κατάστασης διατήρησης της βιοποικιλότητας και κυρίως σε ότι αφορά τα απειλούμενα και σημαντικά είδη φυτών. Στην πραγματικότητα το «Κόκκινο Βιβλίο της χλωρίδας της Ελλάδας» αποτελείται από 2 τόμους, περιλαμβάνει 300 απειλούμενα είδη και υποείδη…
Η Ελλάδα Από τις σημαντικότερες χώρες παγκοσμίως, για τη βλάστηση και τη χλωρίδα της, είναι η Ελλάδα που συγκαταλέγεται εξολοκλήρου στα “hotspots” της γης! “Hotspots” ονομάζονται οι περιοχές που βρίσκονται στο 2,3% της ξηράς της γης και σε αυτές εμφανίζονται περίπου το 50% όλων των ειδών παγκοσμίως! Ενδεικτικά, στον Όλυμπο, απαντώνται πάνω από 1800 είδη…
Το γένος Το πολυκόμπι (Equisetum, πολυτριχιά, πολυκόνδυλο) είναι ένα γένος φυτών με έξι είδη στην Ελλάδα, που φύεται σε ύφυγρα εδάφη (βάλτους, κατά μήκος ρεμάτων κλπ.). Ιδιότητες – Χρήσεις Το πολυκόμπι είναι αποθήκη μετάλλων. Το διοξείδιο του πυριτίου, που περιέχει, βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου και εμποδίζει την εναπόθεση λιπιδίων στις αρτηρίες. Είναι ισχυρό αιμοστατικό.…
Ο Φοίνικας στην αρχαία Ελλάδα Λόγω της ιδιαιτερότητα τους σε σχέση με τα άλλα φυτά, οι φοίνικες εντυπωσίαζαν τους λαούς από την αρχαιότητα. Στην Ευρώπη τα διάφορα είδη ήρθαν μέσα από την Ελλάδα, ενώ το όνομα αποδίδεται πιθανόν στην αρχική περιοχή μεταφοράς τους, τη Φοινίκη (σημερινή περιοχή των Λιβάνου, Ισραήλ και Συρίας), παρόλο που είναι…
Κείμενο: Παντελής Γούσιας, Φοιτητής Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Τοπωνύμια και φυτά Τα τοπωνύμια, στην Ελλάδα, που σχετίζονται με τη λέξη πλάτανος (Platanus orientalis) υπερτερούν από αυτά που σχετίζονται με άλλα ονόματα ξυλωδών ειδών. Αυτό μάλλον οφείλεται στους παρακάτω λόγους: 1) η ύπαρξη ατόμων πλάτανου κατά θέσεις σε ξηρές περιοχές υποδηλώνει τη σημειακή ύπαρξη νερού.…
Κείμενο: Χρήστος Ράμμος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Οι πρώτες πυξίδες Η πυξίδα (από το «πύξος», πυξάρι) ήταν μικρό κουτί (ξύλινο αρχικά, από το ξύλο του πυξαριού) για τη φύλαξη κυρίως κοσμημάτων (κοσμηματοθήκη). Το ξύλο του πυξαριού χρησιμοποιήθηκε γιατί είναι πολύ ανθεκτικό, σκληρό, με ανοιχτό κίτρινο χρώμα, καλό για μικροκατασκευές και για σκάλισμα, ενώ…
Κείμενο: Ηλίας Αποστόλου, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Τι ακριβώς είναι ο αγλέουρας Η γνωστή φράση που χρησιμοποιείται για κάποιον που έφαγε υπερβολικά «έφαγε τον αγλέουρα», βασίζεται στο γεγονός ότι ο αγλέουρας είναι υπερβολικά πικρός (και δηλητηριώδης) και δινόταν σαν γιατρειά στους τρελούς. Έτσι, η ανώτατη υπερβολή στο φαγητό είναι να φας ακόμα και…
Κείμενο: Θανάσης Αυγουλής, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η χρήση ως καλλωπιστικά Τα σπάρτα (Spartium junceum) καλλιεργούνται ευρύτερα ως καλλωπιστικά, κυρίως λόγο της μεγάλης διάρκειας της ανθοφορίας τους, με άνθη έντονα κίτρινα και ευωδιαστά. Τοποθετούνται συνήθως κατά μήκος των δρόμων, σε απότομα πρανή και σε αναδασώσεις ή χαλαρά εδάφη. Γιατί το σπάρτο είναι σημαντικό…