Κωδικός τύπου οικοτόπου 1310
Ονομασία Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη λασπωδών και αμμωδών ζωνών – Salicornia and other annuals colonising mud and sand
Καθεστώς Τύπος οικοτόπου της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ
Περιγραφή
Ο τύπος οικοτόπου 1310 περιλαμβάνει σχηματισμούς που αποτελούνται κυρίως από μονοετή είδη ή στους οποίους κυριαρχούν μονοετή είδη, συγκεκριμένα της οικογένειας Chenopodiacaeae, του γένους Salicornia ή αγρωστώδη (Thero-Salicornietea, Frankenietea pulnerulentae, Saginetea maritimae) που αποικίζουν σε ιλύωδεις και αμμώδεις περιοχές κατακλυζόμένες από τη θάλασσα ή εσωτερικά αλατούχα έλη.
Οικολογικές συνθήκες
Το υπόστρωμα, στο οποίο αναπτύσσονται οι τύποι βλάστησης του τύπου οικοτόπου 1310, προέρχεται από αλλουβιακές ποτάμιες ή θαλάσσιες αποθέσεις, είναι αργιλοπηλώδες, με σχετικά υψηλή αλατότητα, επίπεδο ή με ελαφρές κλίσεις, ελάχιστα ανυψωμένο σε σχέση με την επιφάνεια της θάλασσας και κατακλύζεται περιοδικά από την πλημμυρίδα. Σπάνια απαντάται και σε εσωτερικά αλατούχα εδάφη, που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο (π.χ. λίμνη Πικρολίμνη). Οι φυτοκοινότητες που χαρακτηρίζουν αυτόν τον τύπο οικοτόπου είναι σημαντικές γιατί αποτελούν παράγοντες ισορροπίας των παράκτιων υγροτοπικών συνήθως οικοσυστημάτων στα οποία εμφανίζονται αλλά και πρόδρομη βλάστηση σε παράκτιες αλατο-επηρεαζόμενες ζώνες.
Περιοχή εξάπλωσης και εύρος εξάπλωσης του τύπου οικοτόπου 1310
Χλωριδική σύνθεση
Τα εδάφη αυτά αποικίζουν σχηματισμοί που αποτελούνται κυρίως από μονοετή είδη, συγκεκριμένα της οικογένειας Chenopodiaceae του γένους Salicornia, καθώς και αγρωστώδη. Στη ζώνη η οποία επηρεάζεται άμεσα από το θαλασσινό νερό επικρατεί το είδος Salicornia europaea, το οποίο εμφανίζει μεγάλο βαθμό πληθοκάλυψης και κοινωνικότητας, καλύπτοντας σχεδόν το σύνολο της επιφάνειας του εδάφους με τη μορφή τάπητα. Στις υψηλότερες και επίπεδες εκτάσεις αυτής της ζώνης εμφανίζονται και διάφορα αγρωστώδη όπως τα Puccinelia festuciformis που δίνουν την εμφάνιση λειμώνων, ενώ στις εσωτερικότερες βαλτώδεις περιοχές επικρατεί το είδος Halimione portulacoides. Άλλα είδη που χαρακτηρίζουν τον τύπο οικοτόπου είναι τα: Suaeda maritima, Phleum crypsoides, Aeluropus littoralis, Chlamydophora tridentata, Frankenia pulverulenta, Arthrocnemum macrostachyum, Puccinellia distans, Suaeda splendens, Aeluropus lagopoides, Hymenolobus procumbens, Bellium minutum, Catapodium balearicum, Sarcocornia fruticosa, Spergularia diandra, Mesembryanthemum nodiflorum, Halocnemum strobilaceum, Plantago weldenii, Limonium echioides, Limonium elaphonisicum, Spergularia bocconei.
Κατάσταση διατήρησης-Απειλές
Όλες οι παράκτιες αλοφυτικές κοινότητες θεωρούνται απειλούμενες λόγω της μεγάλης υποβάθμισης που έχουν υποστεί, ειδικά στο Αιγαίο, και λόγω της εξειδίκευσης των ειδών τους ως προς το ενδιαίτημα. Είναι ευαίσθητες στις μεταβολές της υδρολογικής κατάστασης και απειλούνται τόσο από τη μεταβολή των φυσικών κύκλων πλημμύρας-αποξήρανσης, όσο και από τις μεταβολές του ισοζυγίου γλυκού-αλμυρού νερού. Είναι γενικά ευαίσθητες στην ποιότητα του νερού, την αποστράγγιση, τον αερισμό του εδάφους και τις μεταβολές (περιοδικές ή μη περιοδικές, εποχιακές) της στάθμης του νερού. Απειλείται ισχυρά από τον τουρισμό και τις γεωργικές πρακτικές.
Έντυπο αναφοράς τύπου οικοτόπου
Περιοχές εμφάνισης
GR1110007 DELTA EVROU KAI DYTIKOS VRACHIONAS
GR1130009 LIMNES KAI LIMNOTHALASSES TIS THRAKIS – EVRYTERI PERIOCHI KAI PARAKTIA ZONI
GR1150010 DELTA NESTOU KAI LIMNOTHALASSES KERAMOTIS – EVRYTERI PERIOCHI KAI PARAKTIA ZONI
GR1220002 DELTA AXIOU – LOUDIA – ALIAKMONA – EVRYTERI PERIOCHI – AXIOUPOLI
GR1220005 LIMNOTHALASSA ANGELOCHORIOU
GR1220012 LIMNOTHALASSA EPANOMIS KAI THALASSIA PARAKTIA ZONI
GR1250004 ALYKI KITROUS – EVRYTERI PERIOCHI
GR1260002 EKVOLES POTAMOU STRYMONA
GR1270004 LIMNOTHALASSA AGIOU MAMA
GR1430002 KOURI ALMYROU – AGIOS SERAFEIM
GR2110001 AMVRAKIKOS KOLPOS, DELTA LOUROU KAI ARACHTHOU (PETRA, MYTIKAS, EVRYTERI PERIOCHI)
GR2120001 EKVOLES (DELTA) KALAMA
GR2140001 EKVOLES ACHERONTA (APO GLOSSA EOS ALONAKI) KAI STENA ACHERONTA
GR2230003 ALYKI LEFKIMΜIS (KERKYRA)
GR2240001 LIMNOTHALASSES STENON LEFKADAS (PALIONIS – AVLIMON) KAI ALYKES LEFKADAS
GR2310006 LIMNES VOULKARIA KAI SALTINI
GR2320001 LIMNOTHALASSA KALOGRIAS, DASOS STROFYLIAS KAI ELOS LAMIAS, ARAXOS
GR2330003 EKVOLES (DELTA) PINEIOU
GR2330006 LIMNOTHALASSA KOTYCHI, BRINIA
GR3000003 ETHNIKO PARKO SCHINIA – MARATHONA
GR4110001 LIMNOS: CHORTAROLIMNI – LIMNI ALYKI KAI THALASSIA PERIOCHI
GR4110002 AGIOS EFSTRATIOS KAI PARAKTIA THALASSIA ZONI
GR4110004 LESVOS: KOLPOS KALLONIS KAI CHERSAIA PARAKTIA ZONI
GR4110005 LESVOS: KOLPOS GERAS, ELOS NTIPI KAI OROS OLYMPOS
GR4120004 IKARIA – FOURNOI KAI PARAKTIA ZONI
GR4210001 KASOS KAI KASONISIA – EVRYTERI THALASSIA PERIOCHI
GR4210002 KENTRIKI KARPATHOS: KALI LIMNI – LASTOS – KYRA PANAGIA KAI PARAKTIA THALASSIA ZONI
GR4210003 VOREIA KARPATHOS KAI SARIA KAI PARAKTIA THALASSIA ZONI
GR4220004 FOLEGANDROS ANATOLIKI MECHRI DYTIKI SIKINO KAI THALASSIA ZONI
GR4220012 VOREIA AMORGOS KAI KINAROS, LEVITHA, MAVRA, GLAROS KAI THALASSIA ZONI
GR4220013 MIKRES KYKLADES: IRAKLEIA, SCHOINOUSSA, KOUFONISIA, KEROS, ANTIKERIA KAI THALASSIA ZONI
GR4220020 NISOS MILOS: PROFITIS ILIAS – EVRYTERI PERIOCHI
GR4320008 NISOS KOUFONISI KAI PARAKTIA THALASSIA ZONI
GR4340012 ASFENDOU – KALLIKRATIS KAI PARAKTIA ZONI
GR4340013 NISOI GAVDOS KAI GAVDOPOULA
Βιβλιογραφία για τους τύπους βλάστησης
Αθανασιάδης Ν.Η. & Γερασιμίδης Α.Μ. 1985. Δασικό Οικοσύστημα Στροφιλιά ΒΔ. Πελοποννήσου και Φυτοκοινωνιολογικές του μονάδες. Επ.Επ. Τμ. Δασολογίας κ Φ.Π. ΚΗ: 247-263.
Βαλλιανάτου Ε. 2005. Γεωβοτανική Έρευνα της Σαλαμίνας, Αίγινας και μερικών άλλων Νησιών του Σαρωνικού Κόλπου. Διδακτορική Διατριβή. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δρόσος Ε., Αθανασιάδης Ν., Θεοδωρόπουλος Κ. & Ελευθεριάδου Ε. 1996. Αμμόφιλες, Αλόφιλες και υδρόφιλες φυτοκοινωνίες του Δέλτα του Θεσσαλικού Πηνειού ποταμού. Επ.Επ. Τμ. Δασολογίας & Φ.Π. 39(1): 327-365.
Economidou E. 1975. La vegetation halophytique de l’ Attique et sa protection. Colloques phytosociologiques IV: 35-41.
Gehu J.M., Apostolides N., Gehu-Franck J. & Arnold K. 1989. Premieres donees sur la vegetation littorale des iles de Rhodos et de Karpathos (Grece). Colloques phytosociologiques XIX: 545-582.
Gehu J.M., Costa M., Biondi E., Franck J. & Arnold N. 1987. Donnees sur la vegetation littorale de la Crete (Grece). Ecologia Mediterranea XIII (1/2): 93-105
Sarika M. 2012. Flora and vegetation of some coastal ecosystems of Sterea Ellas and eastern continental Greece. LAZAROA 33: 65-99.
Stroh H.G. 2002. Untersuchungen zur Therophytenvegetation naturnaher und anthropogener Habitate in West-Thrakien/Griechenland mit Bemerkungen ze deren standrtlicher und ethnographischer Differenzierung. Forschungsbericht. Gottingen, Pg. 35 + Annex+Tables
Wolff W.J. 1968. The halophilous vegetation of the lagoons of Mesolonghi, Greece. Vegetatio 16: 95-134.
Πλήρης βιβλιογραφία
Αθανασιάδης Ν.Η. & Γερασιμίδης Α.Μ. 1985. Δασικό Οικοσύστημα Στροφιλιά ΒΔ. Πελοποννήσου και Φυτοκοινωνιολογικές του μονάδες. Επ.Επ. Τμ. Δασολογίας κ Φ.Π. ΚΗ: 247-263.
Βαλλιανάτου Ε. 2005. Γεωβοτανική Έρευνα της Σαλαμίνας, Αίγινας και μερικών άλλων Νησιών του Σαρωνικού Κόλπου. Διδακτορική Διατριβή. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Dimopoulos P., Xystrakis F. & Tsiripidis I. 2014. Deliverable A1. Final Catalogue of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 54.
Dimopoulos P., Fotiadis G., Tsiripidis I., Panitsa M. & Karadimou E. 2014. Deliverable A2. Report and Literature Database on Habitat Types of Greece – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 210.
Tsiripidis Ι., Xystrakis F., Kasampalis D., Mastrogianni A., Strid A. & Dimopoulos P. 2014. Deliverable A4. Potential Distribution Maps of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, Athens, pages 176.
Dimopoulos P., Tsiripidis I., Xystrakis F., Panitsa M., Fotiadis G., Kallimanis A.S. & Kazoglou I. 2014. Deliverable A6. Explanatory Implementation Manual for the Conservation Degree Assessment of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 35. (with Annexes: I. Habitat types protocols, pages 600; II. Explanatory notes on the habitat types protocols selection, pages 4; III. Correspondence of Habitat types protocols with the clusters of vegetation relevés (excel file)).
Dimopoulos P., Tsiripidis I., Xystrakis F., Kallimanis A.S & Panitsa M. 2014. Deliverable A7. Preliminary Analysis of the Field Data for the Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 16.
Δρόσος Ε., Αθανασιάδης Ν., Θεοδωρόπουλος Κ. & Ελευθεριάδου Ε. 1996. Αμμόφιλες, Αλόφιλες και υδρόφιλες φυτοκοινωνίες του Δέλτα του Θεσσαλικού Πηνειού ποταμού. Επ.Επ. Τμ. Δασολογίας & Φ.Π. 39(1): 327-365.
Economidou E. 1975. La vegetation halophytique de l’ Attique et sa protection. Colloques phytosociologiques IV: 35-41.
Gehu J.M., Apostolides N., Gehu-Franck J. & Arnold K. 1989. Premieres donees sur la vegetation littorale des iles de Rhodos et de Karpathos (Grece). Colloques phytosociologiques XIX: 545-582.
Gehu J.M., Costa M., Biondi E., Franck J. & Arnold N. 1987. Donnees sur la vegetation littorale de la Crete (Grece). Ecologia Mediterranea XIII (1/2): 93-105
Sarika M. 2012. Flora and vegetation of some coastal ecosystems of Sterea Ellas and eastern continental Greece. LAZAROA 33: 65-99.
Stroh H.G. 2002. Untersuchungen zur Therophytenvegetation naturnaher und anthropogener Habitate in West-Thrakien/Griechenland mit Bemerkungen ze deren standrtlicher und ethnographischer Differenzierung. Forschungsbericht. Gottingen, Pg. 35 + Annex+Tables
Wolff W.J. 1968. The halophilous vegetation of the lagoons of Mesolonghi, Greece. Vegetatio 16: 95-134.
Κείμενο
Αθανάσιος Πανογεώργος, Δασοπόνος
