Επιστημονική ονομασία Pinus sylvestris L.
Ταξινόμηση Κλάση Pinatae, Τάξη Pinales, Οικογένεια Pinaceae
Κοινές ονομασίες δασική πεύκη, κόκκινο πεύκο, Scots pine (Αγγλικά), Cocha Koxa (Ρώσικα)
Συνώνυμα Pinus armena K.Koch, Pinus fominii Kondr., Pinus kochiana K.Koch, Pinus rubra Mill., Pinus sosnowskyi Nakai
Περιγραφή
Αειθαλές μόνοικο δέντρο (βιοτική μορφή P, φανερόφυτο) που φτάνει σε ύψος τα 40 μ. Κόμη σε νεαρή ηλικία κωνική, ενώ αργότερα γίνεται πλατιά θολωτή ή και ομπρελοειδής. Φλοιός αρχικά γκρίζος και αργότερα γίνεται κοκκινωπός. Οφθαλμοί με ρητίνη.
Βελόνες ανά δυο σε βραχυκλάδια, μήκους 3,5-6 εκ., περιεστραμμένες.
Κώνοι μήκους 3,5-6 εκ., ωοειδείς με κυρτό ποδίσκο.
Οι κώνοι ωριμάζουν κατά το Νοέμβρη-Δεκέμβριο, το δεύτερο έτος μετά την επικονίαση.
Εξάπλωση – Προστασία
Εξαπλώνεται σε μεγάλη έκταση, από τη δυτική Ευρώπη (Πορτογαλία και Σκοτία) μέχρι την ανατολική Σιβηρία και προς το νότο στα όρη της Νότιας Ευρώπης και της Τουρκίας (χωρολογία: ES, Ευρωπαϊκο-Νοτιοδυτικοασιάτικο). Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε μεγάλα υψόμετρα (άνω των 800 μ.) σε πυριγενή πετρώματα σε υψηλά όρη της βόρειας Ελλάδας (Βόρα, Βροντού, Όρβηλο, Ροδόπη, Πιέρια και περίπου 50 άτομα βρίσκονται απομονωμένα στη Βάλια Κάλντα, όπου βρίσκεται και το νοτιότερο όριο εξάπλωσής του είδους στα Βαλκάνια). Είναι πρόσκοπο είδος, φωτόφιλο, αλλά ιδιαίτερα ανθεκτικό στους παγετούς (ενδιαίτημα: W, δάση και θαμνώνες).
Τα δάση που σχηματίζει το είδος εντάσσονται στον τύπο οικοτόπου της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ «Δάση δασικής πεύκης της Βαλκανικής Χερσονήσου και της Ροδόπης» με κωδικό 91CA.
Εξάπλωση του Pinus sylvestris
Συγγενικά είδη
Συγγενικά είδη της δασικής πεύκης, με κοινό χαρακτηριστικό τις τοποθετημένες ανά δυο βελόνες σε βραχυκλάδια, είναι οι Pinus nigra, Pinus heldreichii, Pinus halepensis, Pinus brutia και Pinus pinea.
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Dimopoulos P., Raus T., Bergmeier E., Constantinidis T., Iatrou G., Kokkini S., Strid A. & Tzanoudakis D. 2013. Vascular Plants of Greece. An annotated checklist. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem & Hellenic Botanical Society, Berlin & Athens.
Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική – Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.
Strid, A. & Tan, K. (eds.) 1997. Flora Hellenica vol. 1. Patra.
Tutin, T. G., Burges, N.A. Chater, A.O. Edmonson, J.R. Heywood, V.H., Moore, D.M. Valentine, D.H. Walters, S.M. & Webb, D.A. (eds) 1993. Flora Europea I. 2nd edition. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 20/8/2015].
Κείμενα
Χαράλαμπος Λαδόπουλος, Δασοπόνος
