Κωδικός τύπου οικοτόπου 9150
Ονομασία Μεσευρωπαϊκά ασβεστολιθικά δάση οξιάς της Cephalanthero-Fagion – Medio-European limestone beech forests of the Cephalanthero-Fagion
Καθεστώς Τύπος οικοτόπου της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ
Περιγραφή
Ο τύπος οικοτόπου 9150 περιλαμβάνει τα δάση οξιάς σε ασβεστούχα, συχνά αβαθή εδάφη, συνήθως σε κλιτύες με ισχυρή κλίση.
Οικολογικές συνθήκες
Ο τύπος οικοτόπου 9150 εμφανίζεται σε υπόστρωμα που είναι κατά βάση ανθρακικό και κατά περίπτωση μπορεί να είναι ασβεστόλιθος, μάρμαρα, πορόλιθος ηφαιστιακός, και σπάνια σχιστόλιθος. Το έδαφος μέτρια ανεπτυγμένο, σε πλαγιές με ποικίλη έκθεση, κλίση έως και 70% και υψόμετρο 850 – 1800 μ. Αυτός ο τύπος οικοτόπου είναι σχετικά σπάνιος γιατί τα δάση της οξιάς, στην Ελλάδα, εμφανίζονται, πολύ σπάνια σε ασβεστολιθικά πετρώματα. Η οικολογική τους αξία είναι μεγάλη λόγω των ορχεοειδών που φιλοξενούν.
Περιοχή εξάπλωσης και εύρος εξάπλωσης του τύπου οικοτόπου 9150
Χλωριδική σύνθεση
Τα πιο σημαντικά και χαρακτηριστικά είδη του τύπου οικοτόπου 9150 είναι τα: Lathyrus alpestris, Lilium martagon, Melica uniflora, Mercurialis ovata, Mercurialis perennis, Monotropa hypopitys, Neottia nidus–avis, Ostrya carpinifolia, Physospermum cornubiense, Rubus hirtus, Viburnum lantana, Abies borisii–regis, Acer pseudoplatanus, Aremonia agrimonoides, Brachypodium pinnatum, Buxus sempervirens, Calamagrostis arundinacea, Campanula rapunculoides, Carex digitate, Carex flacca, Cephalanthera damasonium, Cephalanthera rubra, Epipactis greuteri, Epipactis helleborine, Epipactis microphylla, Euonymus latifolius, Euphorbia amygdaloides, Fagus sylvatica, Fragaria vesca, Fraxinus ornus, Galium rotundifolium.
Κατάσταση διατήρησης-Απειλές
Ο τύπος οικοτόπου 9150 έχει περιοριστεί σημαντικά σε μικρές συστάδες, που είναι σημαντικές για τη βιοποικιλότητα.
Έντυπο αναφοράς τύπου οικοτόπου
Περιοχές εμφάνισης
Βιβλιογραφία για τη βλάστηση
Bergmeier E. & Dimopoulos P. 2001. Fagus sylvatica forest vegetation in Greece: Syntaxonomy and gradient analysis. Journal of Vegetation Science 12: 109-126.
Bergmeier E. & Dimopoulos P. 1999. Classification of Greek Fagus woodlands: a preliminary survey. Annali di Botanica, Roma, 57: 91-104.
Βραχνάκης Μ., Φωτιάδης Γ. & Καζόγλου Ι. 2011. Τύποι Οικοτόπων Εθνικού Πάρκου Πρεσπών – Αναγνώριση-Καταγραφή 2011. Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, σελ. 101.
Δημόπουλος Π. & Bergmeier E. 1998. Χωρολογία και συνχωρολογία των δασών οξυάς στην Ελλάδα. Πρακτικά 7ου Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου της Ελληνικής Βοτανικής Εταιρίας, Αλεξανδρούπολη, 1-4 Οκτωβρίου 1998: 96-101.
Dierschke H. 1998 (1997). Syntaxonomical survey of European beech forests: some general conclusions. Ann. Bot. (Roma) 55: 17–26.
Dimopoulos P. & Bergmeier E. 1997. The Beech forests of Greece: Diversity, Syntaxonomy and relationships with the Palaearctic Habitat Classification. 6th International Workshop, “European Vegetation Survey”, Rome, Italy, 13 -16 March 1997.
Gamisans J. & Hebrard J.-P. 1980. A propos de la vegetation des forets en Grece du Nord-est (Macedoine orientale et Thrace occidentale). Documents phytosociologiques 5: 243-276.
Θεοδωρόπουλος Κ., Ξυστράκης Φ., Ελευθεριάδου Ε. & Σαμαράς Δ. 2011. Ζώνες βλάστησης και τύποι οικοτόπων της περιοχής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Επιστ. Επετ. Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, ΑΠΘ 2002, ΜΕ, σελ. 18 (σε CD).
Ντάφης Σ. 1969. Σταθμολογικαι έρευναι εις δάση οξιάς. Επιστ. Επετ. Γεωπονικής και Δασολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 13: 1-49.
Schreiber H.J. 1998. Waldgrenznahe Buchenwälder und Grasländer des Falakron und Pangäon in Nordostgriechenland. Syntaxonomie, Struktur und Dynamik. Arb. Inst. Landscaftsökol. Westf. Wilhelms-Univ. Münster, 4: 1-171.
Σταμέλλου Σ. 2011. Φυτοκοινωνίες και μοριακή ποικιλότητα της οξιάς (Fagus sylvatica) στο όρος Μενοίκιο. Μεταπτυχιακή Διατριβή. ΑΠΘ, σελ. 47.
Tsiripidis I., Bergmeier E. & Dimopoulos P. 2007. Geographical and ecological differentiation in Greek Fagus forest vegetation. Journal of Vegetation Science 18: 743-750.
Tsiripidis I., Fotiadis G., Karagiannakidou V. & Babalonas D. 2005. Classification problems of forest vegetation in Greece: Transition from beech to deciduous oak zone. Bot. Chron. 18(1): 253-268.
Tsiripidis I., Karagiannakidou V., Alifragis D. & Athanasiadis N. 2007. Classification and gradient analysis of the beech forest vegetation of the southern Rodopi (Northeast Greece). Folia Geobotanica 42: 249–270.
Tsiripidis I., Karagiannakidou V. & Athanasiadis N. 2005. Ecological and phytogeographical differentiation of beech forests in Greek Rodopi (Northeast Greece). Biologia 60: 57-67.
Γενική βιβλιογραφία
Bergmeier E. & Dimopoulos P. 2001. Fagus sylvatica forest vegetation in Greece: Syntaxonomy and gradient analysis. Journal of Vegetation Science 12: 109-126.
Bergmeier E. & Dimopoulos P. 1999. Classification of Greek Fagus woodlands: a preliminary survey. Annali di Botanica, Roma, 57: 91-104.
Βραχνάκης Μ., Φωτιάδης Γ. & Καζόγλου Ι. 2011. Τύποι Οικοτόπων Εθνικού Πάρκου Πρεσπών – Αναγνώριση-Καταγραφή 2011. Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, σελ. 101.
Δημόπουλος Π. & Bergmeier E. 1998. Χωρολογία και συνχωρολογία των δασών οξυάς στην Ελλάδα. Πρακτικά 7ου Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου της Ελληνικής Βοτανικής Εταιρίας, Αλεξανδρούπολη, 1-4 Οκτωβρίου 1998: 96-101.
Dierschke H. 1998 (1997). Syntaxonomical survey of European beech forests: some general conclusions. Ann. Bot. (Roma) 55: 17–26.
Dimopoulos P. & Bergmeier E. 1997. The Beech forests of Greece: Diversity, Syntaxonomy and relationships with the Palaearctic Habitat Classification. 6th International Workshop, “European Vegetation Survey”, Rome, Italy, 13 -16 March 1997.
Dimopoulos P., Xystrakis F. & Tsiripidis I. 2014. Deliverable A1. Final Catalogue of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 54.
Dimopoulos P., Fotiadis G., Tsiripidis I., Panitsa M. & Karadimou E. 2014. Deliverable A2. Report and Literature Database on Habitat Types of Greece – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 210.
Dimopoulos P., Tsiripidis I., Xystrakis F., Panitsa M., Fotiadis G., Kallimanis A.S. & Kazoglou I. 2014. Deliverable A6. Explanatory Implementation Manual for the Conservation Degree Assessment of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 35. (with Annexes: I. Habitat types protocols, pages 600; II. Explanatory notes on the habitat types protocols selection, pages 4; III. Correspondence of Habitat types protocols with the clusters of vegetation relevés (excel file)).
Dimopoulos P., Tsiripidis I., Xystrakis F., Kallimanis A.S & Panitsa M. 2014. Deliverable A7. Preliminary Analysis of the Field Data for the Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, pages 16.
European Commission 2013. Interpretation Manual of European Union Habitats.
Ντάφης Σ., Παπαστεργιάδου Ε., Λαζαρίδου Ε. & Τσιαφούλη Μ. 2001. Τεχνικός Οδηγός Αναγνώρισης, Περιγραφής και Χαρτογράφησης Τύπων Οικοτόπων της Ελλάδας. ΕΚΒΥ.
Gamisans J. & Hebrard J.-P. 1980. A propos de la vegetation des forets en Grece du Nord-est (Macedoine orientale et Thrace occidentale). Documents phytosociologiques 5: 243-276.
Θεοδωρόπουλος Κ., Ξυστράκης Φ., Ελευθεριάδου Ε. & Σαμαράς Δ. 2011. Ζώνες βλάστησης και τύποι οικοτόπων της περιοχής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Επιστ. Επετ. Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, ΑΠΘ 2002, ΜΕ, σελ. 18 (σε CD).
Ντάφης Σ. 1969. Σταθμολογικαι έρευναι εις δάση οξιάς. Επιστ. Επετ. Γεωπονικής και Δασολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 13: 1-49.
Schreiber H.J. 1998. Waldgrenznahe Buchenwälder und Grasländer des Falakron und Pangäon in Nordostgriechenland. Syntaxonomie, Struktur und Dynamik. Arb. Inst. Landscaftsökol. Westf. Wilhelms-Univ. Münster, 4: 1-171.
Σταμέλλου Σ. 2011. Φυτοκοινωνίες και μοριακή ποικιλότητα της οξιάς (Fagus sylvatica) στο όρος Μενοίκιο. Μεταπτυχιακή Διατριβή. ΑΠΘ, σελ. 47.
Tsiripidis I., Bergmeier E. & Dimopoulos P. 2007. Geographical and ecological differentiation in Greek Fagus forest vegetation. Journal of Vegetation Science 18: 743-750.
Tsiripidis I., Fotiadis G., Karagiannakidou V. & Babalonas D. 2005. Classification problems of forest vegetation in Greece: Transition from beech to deciduous oak zone. Bot. Chron. 18(1): 253-268.
Tsiripidis I., Karagiannakidou V., Alifragis D. & Athanasiadis N. 2007. Classification and gradient analysis of the beech forest vegetation of the southern Rodopi (Northeast Greece). Folia Geobotanica 42: 249–270.
Tsiripidis I., Karagiannakidou V. & Athanasiadis N. 2005. Ecological and phytogeographical differentiation of beech forests in Greek Rodopi (Northeast Greece). Biologia 60: 57-67.
Tsiripidis Ι., Xystrakis F., Kasampalis D., Mastrogianni A., Strid A. & Dimopoulos P., 2014. Deliverable A4. Potential Distribution Maps of Habitat Types – 1st edition. Ministry of Environment, Energy and Climate Change, OIKOM Ltd – E. Alexandropoulou – A. Glavas, Athens, Athens, pages 176.
Κείμενο
Γιάννης Φραγκάκης, Δασοπόνος
