Επιστημονική ονομασία Morus nigra L.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Rosals, Οικογένεια Moraceae
Κοινές ονομασίες μουριά κοινή ή μαύρη, συκαμινιά, μαύρη σκαμνιά, black mulberry or blackberry (Αγγλικά)
Περιγραφή
Φυλλοβόλο δέντρο (βιοτική μορφή Ρ, Φανερόφυτο) που φτάνει σε ύψος περίπου τα 12 μέτρα, με κόμη πυκνή και πλατιά, συνήθως μεγαλύτερη σε πλάτος από ότι σε ύψος.
Τα φύλλα είναι κατ’ εναλλαγή, μήκους 6-20 εκ., πλατιά ωοειδή, με έντονα καρδιόσχημη βάση και οξεία κορυφή. Παρυφές ανώμαλα οδοντωτές ή λοβωτές. Είναι τριχωτά και στις δύο επιφάνειες. Μίσχος 1,5-2,5 εκ.
Άνθη μονογενή σε λευκοκίτρινους ίουλους. Καρπός συγκάρπιο από δρύπες, μήκους 2-2,5 εκ. με χρώμα σκοτεινό κόκκινο ή μωβ. Ο καρπός είναι εδώδιμος. Περίοδος καρποφορίας Ιούλιος-Σεπτέμβριος.
Εξάπλωση – Παρουσία στην Ελλάδα
Η φυσική εξάπλωση του είδους είναι στην περιοχή της Κασπίας στην κεντρική Ασία (Βόρεια Περσία, Αρμενία). Είναι φωτόφιλο λιγότερο θερμόφιλο από την Morus alba. Ανθεκτικό στη ρύπανση, ευαίσθητο στην επίδραση της θάλασσας. Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται σε πάρκα και κήπους. Μεταφέρθηκε πριν από αιώνες από την Ασία στην ανατολική και νότια Ευρώπη καθώς τα φύλλα της μουριάς αποτελούν τροφή για μεταξοσκώληκες. Επίσης, το φύλλωμα μετά από κλαδονομή φυλάσσεται και αποτελεί βασική τροφή αιγοπροβάτων κατά το χειμώνα.
Άρθρα – Πληροφορίες
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας.
Tutin T.G., Heywood V.H., Burges N.A., Moore D.M., Valentine D.H., Walters S.M. & Webb D.A. (Eds.) 1968-1980. Flora Europaea vol. II – V. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 11/11/2018].
Κείμενο
Στέφανος Προφήτης