Κείμενο: Γεωργία Τιγγινάγκα, Απόφοιτη Τμήματος Δασολογίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Το είδος
Το χελιδόνιο ή χελιδονόχοορτο (Chelidonium majus, αγγλικά Greater celandine, γαλλικά grande chélidoine, grande éclaire και γερμανικά schölkraut) έχει πάρει την ονομασία του από τα χελιδόνια. Χαρακτηριστικό του είδους είναι η έκκριση υγρού που έχει πορτοκαλί χρώμα (που μοιάζει ακόμα και με το χρώμα της σκουριάς), μετά από οποιανδήποτε τραυματισμό του.
Θεραπευτικές και μέχρι θανατηφόρες ιδιότητες
Το χελιδόνιο, θεωρείται τοξικό, καθώς περιέχει ισοκινολίνη αλκαλοειδή. Παρόλα αυτά, σε σωστές δόσεις θεωρείται θεραπευτικό. Χρησιμοποιείται αποτελεσματικά για τις ασθένειες του ήπατος, της χοληδόχου κύστης και των νεφρών. Είναι αποτελεσματικό για τον ίκτερο, τις αιμορροΐδες, τις εμβοές των αυτιών. Σε κανονικές δόσεις είναι σπασμολυτικό και ανακουφίζει από τον στομαχόπονο. Σε μεγαλύτερες δόσεις είναι ισχυρό καθαρτικό του πεπτικού συστήματος. Σε εξωτερική χρήση ο χυμός του είναι ευεργετικός σε δερματικές παθήσεις, κάλους, κρεατοελιές, μυρμηγκιές και έρπη. Το υγρό που παράγεται μετά τον τραυματισμό του φυτού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον καυτηριασμό πληγών. Γενικά, το φυτό προκαλεί δερματίτιδα και οφθαλμικό ερεθισμό, σε περίπτωση επαφής κυρίως με το υγρό. Η δηλητηρίαση, η δύσπνοια, η παράλυση του βλεννογόνου των εσωτερικών οργάνων κ.ά., αποτελούν παρενέργειες από την λήψη ή επαφή με το φυτό. Δεν προτείνεται να ληφθεί χωρίς την ενημέρωση ιατρού, καθώς τα παρασκευάσματά του, μπορούν να αλληλοεπιδράσουν με άλλα φάρμακα τα οποία πιθανώς χορηγούνται στο εκάστοτε ασθενή και είτε να εξουδετερωθεί η δράση τους, είτε να γίνουν τοξικά. Ακόμα, πιθανά επιβαρυνθούν εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες και να προκαλέσει έως και θάνατο.
Άρθρα – Πληροφορίες
Hanzlik P.J. 1920. The pharmacology of chelidonin, a neglected alkaloid of chelidonium, or tetterwort. Journal of the American Medical Association, 75 (20): 1324–1325.
Μικρή Εγκυκλοπαίδεια Βοτάνων. 2012. Τα κυριότερα βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες, Τόμος 3. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη.