Κείμενο: Φώτω Κόνσολα, MSc Περιβάλλοντος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Τα «δάση» της Λήμνου
Η Λήμνος θεωρείται ένα νησί χωρίς δασική βλάστηση. Ακόμα και στους κατοίκους του νησιού έχει εντυπωθεί αυτή η εικόνα «δεν φυτρώνει δέντρο στη Λήμνο», «το ψηλότερο δέντρο είναι ο μαϊντανός» κ.ά. Παρόλα αυτά στη Λήμνο υπάρχουν διάσπαρτες συστάδες με δασικά είδη, όπως αγριελιές (Olea europaea), πουρνάρια (Quercus coccifera), φτελιές (Ulmus spp.), τραχεία πεύκη (Pinus brutia) και κουκουναριά (Pinus pinea), κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens), λεύκες (Populus sp.), βαλανιδιές (Quercus ithaburensis subsp. macrolepis) ακόμη και καστανιές (Castanea sativa).
Το δάσος βαλανιδιάς
Η μεγαλύτερη έκταση του δάσους βαλανιδιάς βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Ρεπανίδι και Κοντοπούλι, στα βορειοανατολικά του νησιού. Η συγκόμωση του δάσους είναι πολύ μικρή (δηλαδή τα δέντρα είναι αραιά) και φαίνεται ότι είναι υπολειμματικό δάσος, όπως και άλλα δάση βαλανιδιάς στην Ελλάδα. Το δάσος είναι κατά πλειοψηφία ιδιωτικό (αφού βρίσκεται μέσα σε καλλιεργούμενες γαίες).
Η ιστορία
Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για τις βαλανιδιές είναι από τον περιηγητή Belon το 1546. Κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών και Μεσαιωνικών χρόνων η ξυλεία που χρησιμοποιούνταν για τη ναυπηγική και άλλες χρήσεις προέρχονταν από το Άγιο Όρος ή τη Σαμοθράκη. Η χρήση των βαλανιδιών ήταν σπάνια ακόμη και στα νεότερα χρόνια. Η εντατικοποίηση της γεωργίας αλλά και άλλοι παράγοντες συνέβαλαν στον περιορισμό της επιφάνειας εξάπλωσης του είδους.
Προστασία
Παρόλο που το δάσος κατά κύριο λόγο είναι ιδιωτικό, η υλοτομία του δεν απαγορεύεται, αρκεί να πάρει κανείς την απαραίτητη αδειοδότηση από τη δασική υπηρεσία. Ένα τμήμα της έκτασης του δάσους βρίσκεται εντός περιοχής του Δικτύου Natura 2000.
Άρθρα – Πληροφορίες
http://www.lemnosnature.gr/ [Ανάκτηση 5/2/2017]
http://www.greenapple.gr/ [Ανάκτηση 11/5/2016]
Κάτοικοι της Λήμνου