Επιστημονική ονομασία Magnolia grandiflora L.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Magnoliales, Οικογένεια Magnoliaceae
Κοινές ονομασίες μανόλια μεγαλανθής, southern magnolia, bull bay (Αγγλικά)
Περιγραφή
Αειθαλές δέντρο (βιοτική μορφή Ρ, Φανερόφυτο) που φτάνει σε ύψος περίπου τα 10-20 (-30) μέτρα, με κόμη πλατιά κωνική.
Τα φύλλα είναι κατ’ εναλλαγή, ελλειψοειδή ή ωοειδή, μήκους ως 16 εκ., χοντρά, δερματώδη, με παρυφές λείες αλλά ενίοτε κυματοειδείς. Πάνω επιφάνεια γυαλιστερή πράσινη, κάτω είναι σκωριόχρωμα, τριχωτά.
Άνθη αρρενοθήλεα, μεγάλα, κυπελλοειδή, με διάμετρο που φτάνει τα 25 εκ. και πέταλα υποκίτρινα. Φύονται μεμονωμένα στην άκρη των κλαδίσκων. Είναι αρωματικά και ανθίζουν σταδιακά από την αρχή του καλοκαιριού ως την αρχή του χειμώνα. Καρπός ωοειδής, σαρκώδης ως 10 εκ. που ωριμάζει το Φθινόπωρο.
Εξάπλωση – Παρουσία στην Ελλάδα
Η φυσική εξάπλωση του είδους είναι στις ΗΠΑ, στις πολιτείες του κόλπου του Μεξικού, από Βόρεια Καρολίνα έως το Τέξας. Είναι φωτόφιλο και θερμόφιλο είδος, απαιτεί βαθιά, γόνιμα και με αρκετή υγρασία εδάφη. Ευαίσθητο σε ξηρασία και παγετούς, σε ψυχρότερα κλίματα (π.χ. δυτική Ευρώπη) αναπτύσσεται μόνο δίπλα σε τοίχους κτηρίων. Ανθεκτικό στην θαλάσσια επίδραση και τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό σε πάρκα, κήπους και δεντροστοιχίες. Συχνά χρησιμοποιούνται οι ποικιλίες με στενότερα (Exmouth) ή πλατύτερα και πιο αποστρογγυλλωμένα (Goliath) φύλλα.
Εξάπλωση της Magnolia grandiflora σε Ευρώπη και Μεσόγειο
Άρθρα – Πληροφορίες
Callaway D.J. 1994. The world of magnolias. Portland, Oregon: Timber Press.
Gardiner J. 2000. Magnolias: A Gardener’s Guide. Portland, Oregon: Timber Press.
Maisenhelder L.C. 1970. Magnolia. American Woods FS-245. US Dept. of Agriculture.
Tutin T.G., Heywood V.H., Burges N.A., Moore D.M., Valentine D.H., Walters S.M. & Webb D.A. (Eds.) 1968-1980. Flora Europaea vol. II – V. Cambridge.
Zion R.L. 1995. Trees for architecture and landscape. New York: Van Nostrand Reinhold. p. 224.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 11/11/2018].
Κείμενο
Στέφανος Προφήτης
