Επιστημονική ονομασία Acer pseudoplatanus L.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Sapindales, Οικογένεια Sapindaceae
Κοινές ονομασίες σφενδάμι ψευδοπλάτανος, αγριοπλάτανος, sycamore (Αγγλικά, Ιρλανδία), Acero montano (Ιταλία), Panja e malit (Αλβανία), Sycomoor, Erable sycamore (Βέλγιο), Javor, Javor gorski (Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Τσεχία, Σερβία, Σλοβενία, Πολωνία), Vaher (Δανία), Erable sycamore, Ayer (Φιλανδία), Beergahorne, Gemeinr Ahorn (Γερμανία), Klava (Λετονία), Platanlonn (Νορβηγία), Platano bastardo (Πορτογαλία), Platin de munte (Ρουμανία), Klen (Σλοβακία), Sicamoro, Platano falso (Ισπανία), Dag akcaagaci (Τουρκία), Furtos juhar (Ουγγαρία), Javir, Aneei, Bokvi (Ρωσία)
Περιγραφή
Φυλλοβόλο δέντρο (βιοτική μορφή P, φανερόφυτο) ύψους μέχρι 30 μ.
Φύλλα αντίθετα, μήκους 8-14 εκ., με μίσχο έως 15 εκ., έλασμα με καρδιοειδή βάση, παλαμοσχιδές με 5-7 λοβούς οξύληκτοι και παρυφές αδρά πριονωτές.
Άνθη αρρενοθήλεα, πρασινοκίτρινα, που φύονται ανά πολλά μαζί σε ταξιανθίες βότρεις. Ο καρπός είναι δισαμάριο, με τα πτερύγια να σχηματίζουν ορθή γωνία.
Acer pseudoplatanus – Σχεδίαση Σταύρος Καρακωνσταντάκης
Εξάπλωση – Προστασία
Το είδος έχει εξάπλωση από την κεντρική Ευρώπη μέχρι και τον Καύκασο (χωρολογία: Eu, Ευρωπαϊκό). Στην Ελλάδα απαντάται μεμονωμένα μέσα σε δάση οξιάς και ελάτης σε μεγάλα υψόμετρα (έως και 1700 μ.) στη βόρεια ηπειρωτική χώρα.
Τα δάση στα οποία συμμετέχει συνήθως το είδος αποτελούν τύπο οικοτόπου προτεραιότητας της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, που ονομάζεται «Δάση σε κλιτύες, λιθώνες και χαράδρες της Tilio-Acerion» με κωδικό 9180.
Εξάπλωση του Acer pseudoplatanus
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Dimopoulos P., Raus T., Bergmeier E., Constantinidis T., Iatrou G., Kokkini S., Strid A. & Tzanoudakis D. 2013. Vascular Plants of Greece. An annotated checklist. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem & Hellenic Botanical Society, Berlin & Athens.
Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική – Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.
Tutin, T.G. Heywood, V.H. Burges, N.A., Moore, D.M., Valentine, D.H. Walters, S.M. & Webb, D.A. (eds.). 1968. Flora Europaea vol. II. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 20/8/2015].
Κείμενα
Ιωάννα Καρπουζλή, Δασοπόνος
