Eπιστημονική ονομασία Pistacia atlantica Desf.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Sapindales, Οικογένεια Anacardiaceae
Κοινές ονομασίες αγριοφυστικιά του Άτλαντα, πετραμίθρα (Λέσβος), τσικουδιά (Λέσβος), Mt. Atlas mastic tree, Persian turentine tree (Αγγλικά), baneh (Ιρανικά), بطم (buṭm o buṭum) (Αράβικα), melengiç (Τούρκικα).
Περιγραφή
Αειθαλές δίοικος θάμνος (βιοτική μορφή P, φανερόφυτο) ύψους μέχρι 5 μ.
Φύλλα κατ’εναλλαγή, πτεροειδώς σύνθετα, περιττόληκτα, με μίσχο πτερυγιοφόρο και έλασμα φυλλαρίων 2-8 εκ., ωοειδές έως αντίστροφα ωοειδές, δερματώδη, αμβλυκόρυφα και λειόχειλα.
Άνθη μονογενή σε ταξιανθίες φόβες. Καρπός δρύπη 0,5-0,7 εκ.
Εξάπλωση – Προστασία
Είδος με εξάπλωση από τη βόρεια Αφρική και την Ελλάδα μέχρι το Αζερμπαϊτζάν (χωρολογία: MS, Μεσογειακό-νοτιοδυτικοασιάτικο). Στην Ελλάδα απαντάται μόνο στα νησιά του νότιου και ανατολικού Αιγαίου.
Εξάπλωση της Pistacia atlantica σε Ευρώπη και Μεσόγειο
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Dimopoulos P., Raus T., Bergmeier E., Constantinidis T., Iatrou G., Kokkini S., Strid A. & Tzanoudakis D. 2013. Vascular Plants of Greece. An annotated checklist. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem & Hellenic Botanical Society, Berlin & Athens.
Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική – Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.
Tutin, T.G. Heywood, V.H. Burges, N.A., Moore, D.M., Valentine, D.H. Walters, S.M. & Webb, D.A. (eds.). 1968. Flora Europaea vol. II. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 20/8/2015].
Κείμενα
Φώτω Φ. Κόνσολα, M.Sc. Περιβάλλοντος, Δασοπόνος
