Eπιστημονική ονομασία Clematis viticella L.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Ranunculales, Οικογένεια Ranunculaceae
Κοινές ονομασίες κλεματσίδα
Περιγραφή
Φυλλοβόλο ξυλώδες αναρριχώμενο (βιοτική μορφή P, φανερόφυτο) που o βλαστός του φτάνει τα 6 μ.
Τα φύλλα είναι αντίθετα, έχουν μεγάλο μίσχο και είναι απλά ή καμιά φορά διπλά σύνθετα, με φυλλάρια που έχουν έλασμα 2-7 εκ., ωοειδές έως και λογχοειδές, πολλές φορές ακανόνιστα λοβωτά ή οδοντωτά.
Καρπός αχαίνιο γυμνός, με στύλο που παραμένει και είναι γυμνός.
Εξάπλωση – Προστασία
Το είδος εξαπλώνεται από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι και στο βορειοδυτικό Ιράν (χωρολογία: ΕΑ, Ευρωπαϊκό-νοτιοδυτικοασιάτικο). Στην Ελλάδα απαντά κυρίως στη βόρεια ηπειρωτική χώρα και νοτιότερα μέχρι την Εύβοια, σε υψόμετρο μέχρι και 1100 μ.
Εξάπλωση της Clematis viticella στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο
Συγγενή είδη
Η Clematis viticella μοιάζει πολύ, κυρίως στο σχήμα των φύλλων, με άλλα είδη του γένους, όπως τα Clematis vitalba, Clematis cirrhosa και Clematis flammula.
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Dimopoulos P., Raus T., Bergmeier E., Constantinidis T., Iatrou G., Kokkini S., Strid A. & Tzanoudakis D. 2013. Vascular Plants of Greece. An annotated checklist. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem & Hellenic Botanical Society, Berlin & Athens.
Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική – Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.
Strid, A. & Tan, K. (eds.) 2001. Flora Hellenica vol. 2. Patra.
Tutin, T. G., Burges, N.A. Chater, A.O. Edmonson, J.R. Heywood, V.H., Moore, D.M. Valentine, D.H. Walters, S.M. & Webb, D.A. (eds) 1993. Flora Europaea I. 2nd edition. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 20/8/2015].
Κείμενα
Σπύρος Μπαλάς, Δασοπόνος
