Κείμενο: Φώτω Φ. Κόνσολα, MSc Περιβάλλοντος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Η μυρτιά
Ο γάμος και η μυρτιά (Myrtus communis) έχουν ως προστάτιδα την Αφροδίτη και για το λόγο αυτό οι νύφες φορούσαν, μέχρι και πρόσφατα, στεφάνια από μυρτιά. Στην Αγορά των Αθηνών υπήρχε ειδική περιοχή “αι Μυρρίναι”, όπου εκεί έπλεκαν και πουλούσαν αποκλειστικά στεφάνια μυρτιάς. Η Μυρτιά ακόμα αποκαλείται “μυρσίνη” στη Λέσβο και στη Λήμνο. Και οι περίφημοι χρυσοχόοι της αρχαιότητας είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στην απομίμηση της μυρτιάς. Έφτιαχναν εξαιρετικά κοσμήματα σε σχήμα φύλλων και καρπών μυρτιάς.
Το σύμβολο
Η μυρτιά, με τα αειθαλή φύλλα της και τα λευκά άνθη, ήταν στην αρχαία Ελλάδα σύμβολο της ωραιότητας και της νεότητας και συνδέθηκε με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης. Η μυρτιά ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη της Πάφου, επειδή όταν η θεά αναδύθηκε από τη θάλασσα, έκρυψε την ακάλυπτη ομορφιά της πίσω από ένα θάμνο μυρτιάς. Η μυρτιά, ένα από τα φυτά που χρησιμοποιούνταν ευρύτατα γύρω από τους Ναούς της Αφροδίτης και ήταν το σύμβολο της παρθενίας. Το είδος ακόμα και τώρα έχει σημαντική θέση στη θρησκεία των Χριστιανών, των Μουσουλμάνων, των Εβραίων και είχε ακόμα και για τους οπαδούς του Ζωροαστρισμού.
Στεφάνι μυρτιάς (Κόρινθος, 330-250 π.Χ.) (photo by www.mfah.org/)
Ο μύθος
Σύμφωνα με το μύθο, η Μύρα, μια Κύπρια πριγκίπισσα, ερωτεύτηκε τον πατέρα της και συνωμότησε για να τον αποπλανήσει μεταμφιεσμένη. Όταν αυτός διαπίστωσε το έγκλημά της, η Μύρα απέφυγε την οργή του καθώς η Αφροδίτη τη μεταμόρφωσε σε μυρτιά. Ένας μύθος λέει πως η Φαίδρα, σύζυγος του βασιλιά της Αθήνας Θησέα, ερωτεύτηκε το θετό γιο της Ιππόλυτο. Ο νέος δεν ανταποκρινόταν στον έρωτα της, κι αυτή, πάνω στην ταραχή της, τρυπούσε με μια βελόνα τα φύλλα της μυρτιάς. Έτσι το φύλλο έχει μικρές οπές που φαίνονται στον ήλιο. Φυσικά, αυτές «οι τρύπες της Φαίδρας» δεν είναι παρά οι αδένες που παράγουν το εύοσμο αιθέριο έλαιο του φυτού, που είναι και φαρμακευτικό.
Άρθρα – Πληροφορίες
Amots D. 2016. Myrtle (Myrtus communis) as a Ritual Plant in the Holy Land—a Comparative Study in Relation to Ancient Traditions. Economic Botany 70(3): 224-234.
Gencler Ozkan A.M. & Gencleer Guray C. 2009. A Mediterranean: Myrtus communis L. (Myrtle). In: Plants and Culture: seeds of the cultural heritage of Europe (Morel J.P. & Mrcuri A.M., eds). Edipuglia, pg. 159-168.
http://lifehub.gr/ [Πρόσβαση 23/7/2015]
http://www.rodiaki.gr/ [Πρόσβαση 23/7/2015]
