Κείμενο: Παναγιώτης Βλάχος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Tα έλατα στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα απαντώνται δυο είδη ελάτης, η κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica) και η υβριδογενής ελάτη (Abies borisii-regis). Και τα δυο είδη σχηματίζουν από την αρχαιότητα εκτεταμένα ελατοδάση.
Ο μύθος
Το έλατο ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες Πίτυς όπως και το πεύκο, και ήταν το ιερό δέντρο του θεού Πάνα. Ο Πάνας είχε κάποτε ερωτευθεί την νύμφη Πίτυ που άρεσε και στον Βοριά. Η Πίτυς προτίμησε τον Πάνα που έκανε λιγότερο θόρυβο, κι ο Βοριάς για να την εκδικηθεί τη φύσηξε και τη γκρέμισε κάτω από ένα βράχο. Εκεί τη βρήκε ξεψυχισμένη ο Πάνας και τη μεταμόρφωσε στο ιερό του δέντρο έλατο. Από τότε η νύμφη έκλαιγε κάθε φορά που φυσούσε ο βοριάς και τα δάκρυά της είναι οι σταγόνες ρετσινιού που στάζουν κάθε φθινόπωρο από τα κουκουνάρια της ελάτης.
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 2000. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Μπάουμαν Ε. 1995. Η Ελληνική Χλωρίδα στο Μύθο, στην Τέχνη, στη Λογοτεχνία. Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης. Αθήνα.
