Οι λεύκες και οι μύθοι
Η λεύκη σχετίζεται με αρκετούς μύθους και θρύλους στην αρχαία Ελλάδα, όπως με τον Ηρακλή και την Αρχαία Ολυμπία.
Ο Φαέθων και οι λεύκες
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, ο Φαέθων (φαέθω = λάμπω, φωτίζω, στίλβω) μετά από διαμάχη που είχε με τον πατέρα του, τον Ήλιο, πήρε στα χέρια του την άμαξα του πατέρα του. Όταν όμως απομακρύνθηκε από τη γη και αντίκρισε μπροστά του το «απέραντο χάος», ζαλίστηκε και άφησε χαλαρά τα ηνία των δυνατών αλόγων. Αυτά αφήνιασαν και άρχισαν να τρέχουν πότε ψηλά στον ουρανό και πότε χαμηλά, πολύ κοντά στη Γη. Ο δίσκος του Ήλιου κινδύνευε να κατακάψει στο πέρασμα του τη Γη. Τους ανθρώπους που ζούσαν στην Αφρική τους έκανε μαύρους, κίτρινους τους λαούς της Ασίας και κόκκινους τους λαούς της Εσπερίας (Αμερικής), ενώ άφησε πιο λευκούς τους κατοίκους του βορρά. Ο Δίας, λίγο πριν την μεγάλη καταστροφή που θα προκαλούσε ο αδέξιος ηνίοχος, του έριξε έναν κεραυνό και σταμάτησε την τρελή πορεία του. Το σώμα του Φαέθονα έπεσε φλεγόμενο σαν κομήτης (επειδή καιγόταν η κόμη του) στον Ηριδανό ποταμό της Ιταλίας (σημερινός Πάδος) ή στον Ηριδανό της Αττικής (παραπόταμος του Ιλισσού). Οι αδελφές του, οι Ηλιάδες Μερόπη, Ηλία, Αίγλη, Φοίβη, Λαμπετία, Αιθέριο και Διοξίππη λυπήθηκαν πολύ για το χαμό του και ο θρύλος λέει, ότι από την πολύ θλίψη τους μεταμορφώθηκαν σε λεύκες (ή οι ίδιοι οι Θεοί τις μεταμόρφωσαν σε λεύκες), στην όχθη του Ηριδανού και τα δάκρυα τους έγιναν Ήλεκτρο, το οποίο στάζει ακόμα και σήμερα στα νερά του.
Άρθρα – Πληροφορίες
Ζαραμπούκα Σ. 2007. Η Ηώς, ο Ήλιος, ο Φαέθων, η Σελήνη και ο Παν. Εκδόσεις Πατάκη.
Ζάχαρης Σ.Α. 2006. Φύση και Δάση στην αρχαία Ελλάδα. Υπ. Αγρ. Αν. & Τροφ. Τόμ. Γ’.
Κείμενο
Νικόλαος-Κορνήλιος Πετρίδης, Δασοπόνος
