Η προέλευση
Ο De Candolle (1820) χρησιμοποιεί πρώτη φορά τον όρο «ενδημικός» για φυτά με περιορισμένη εξάπλωση, γνωστά από μία και μόνο περιοχή. Νωρίτερα, ο Δαρβίνος είχε μελετήσει την έννοια του ενδημισμού χωρίς να χρησιμοποιήσει τον όρο. 21 αιώνες νωρίτερα, ο Θεόφραστος χρησιμοποίησε την Ελληνική λέξη ‘”ίδιον”: “…το δε δίκταμνον ίδιον της Κρήτης”. Επίσης περιέγραψε με απλά λόγια τον βιότοπο και τη σπανιότητα του είδους: ”…ότι τραχέα φιλεί χωρία και ου πολύς ο τόπος ο φέρων”.
H έννοια
Η ελληνική λέξη «ενδημισμός» και “ενδημικά είδη” χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά για συγκεκριμένα είδη που έχουν σημαντική αξία. Ενδημικά λοιπόν, χαρακτηρίζονται τα είδη (και γενικότερα οι ταξινομικές μονάδες) που είναι αυτοφυή σε ορισμένη περιοχή η οποία είναι αρκετά μικρότερη σε σχέση με τη μέση περιοχή εξάπλωσης των αντίστοιχων (ίδιου ιεραρχικού επιπέδου) ταξινομικών μονάδων. Για παράδειγμα αναφέρεται ενδημικό είδος μιας περιοχής όταν το είδος εμφανίζεται μόνο σε αυτήν την περιοχή και πουθενά αλλού στον κόσμο. Αυτό δεν ισχύει μόνο για είδη, αλλά και για γένη, οικογένειες κλπ.
Άρθρα – Πληροφορίες
Μέρου Θ., Φωτιάδης Γ., Τσιφτσής Σπ., Βιδάκης Κ., Βραχνάκης Μ. Τσιριπίδης Ι. & Παπαναστάσης Β.Π. 2007. Fabaceae – Ψυχανθή της Βόρειας Ελλάδας, Πόες-Θάμνοι. Έκδοση Photo/Graphs Studio O.E. Δράμα, σελ. 226.
https://el.wiktionary.org/ [Πρόσβαση 7/1/2017]
Επιμέλεια
Σπύρος Μπαλάς, Δασοπόνος