Eπιστημονική ονομασία Olea europaea L.
Ταξινόμηση Κλάση Magnoliopsida, Τάξη Lamiales, Οικογένεια Oleaceae
Κοινές ονομασίες ελιά, αγιελιά, λιόδεντρο, olive (Αγγλικά)
Περιγραφή
Αειθαλές δέντρο ή θάμνος (βιοτική μορφή P, φανερόφυτο) ύψους μέχρι 15 μ.
Φύλλα αντίθετα, 1-8 εκ., με μικρό μίσχο και έλασμα λογχοειδές έως και αντίστροφα ωοειδές, με πυκνό τρίχωμα στην κάτω επιφάνεια και παρυφές λείες και ελαφρά κυρτές προς τα κάτω.
Άνθη αρρενοθήλεα λευκά σε ταξιανθίες βότρεις ή φόβες. Καρπός δρύπη μήκους έως 3,5 εκ.
Στην Ελλάδα απαντά το υποείδος Olea europaea subsp. europaea που διακρίνεται σε δυο ποικιλίες: (α) var. eurapaea με φύλλα μήκους πάνω από 4 εκ. και (β) var. sylvestris (Miller) Lehr με φύλλα μήκους πολύ μικρότερο από 4 εκ.
Εξάπλωση – Προστασία
Το είδος είναι το πιο χαρακτηριστικό της Μεσογειακής λεκάνης, αν και στις περισσότερες περιοχές εμφανίζεται πλέον ως καλλιεργούμενο (χωρολογία: Me, Μεσογειακό). Στην Ελλάδα απαντάται σε χαμηλά υψόμετρα σχεδόν σε όλη τη χώρα.
Εξάπλωση της ελιάς
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Βοτανική Μέρος ΙΙ. Δέντρα και Θάμνοι των Δασών της Ελλάδος. Θεσσαλονίκη. Εκδ. Γιαχούδη-Γιαπούλη.
Αραμπατζής Θ. 1998. Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα. Οικολογική Κίνηση Δράμας
Dimopoulos P., Raus T., Bergmeier E., Constantinidis T., Iatrou G., Kokkini S., Strid A. & Tzanoudakis D. 2013. Vascular Plants of Greece. An annotated checklist. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem & Hellenic Botanical Society, Berlin & Athens.
Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική – Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.
Tutin, T.G. Heywood, V.H. Burges, N.A., Moore, D.M., Valentine, D.H. Walters, S.M. & Webb, D.A. (eds.). 1973. Flora Europaea vol. III. Cambridge.
Euro+Med (2006-): Euro+Med PlantBase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Published on the Internet http://ww2.bgbm.org/EuroPlusMed/ [Ανάκτηση 20/8/2015].
Κείμενα
Θανάσης Πανογεώργος, Δασοπόνος
