Κείμενο: Βαρβάρα Καλή, Απόφοιτη Τμήματος Δασολογίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Η «πράσινη έκταση» της Γροιλανδίας
Η Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου, καλύπτεται σχεδόν στο σύνολό της από πάγο. Στο νότιο άκρο της, ανάμεσα στα φιόρδ που σχηματίζονται, υπάρχει σήμερα μια μικρή έκταση γης με βλάστηση περίπου 15 χιλιομέτρων. Η κοιλάδα «Qingua», όπως ονομάζεται, προστατεύθηκε με νόμο ήδη από το 1930.
Θαμνώδης βλάστηση στη Γροιλανδία με Salix glauca και Chamaenerion latifolium – Κοιλάδα Qingua. Photo: Jørgen Kjær Jensen, Ιούλιος 2006
Η εξέλιξη ενός αρχαίου δάσους
Το 1000 μ.Χ., σύμφωνα με μελέτες, φαίνεται να υπήρχε ένα φυσικό δάσος που σταδιακά έγινε θαμνώνας μάλλον λόγω της παρέμβασης του ανθρώπου. Για την περιοχή υπάρχουν και έρευνες που εξετάζουν αν η περιοχή αυτή δεν εξελίσσεται λόγω του κλίματος (πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και ισχυροί άνεμοι) και παραμένει τούνδρα. Το 1892 είχαν φυτευτεί κάποια ξενικά είδη δένδρων από τα οποία επιβίωσαν 4 άτομα δασικής πεύκης (Pinus sylvestris) που το σχήμα της κόμης τους έχει διαμορφωθεί ανάλογα με τους ισχυρούς ανέμους. Το 1950 ξεκίνησε άλλη μια προσπάθεια η οποία απέτυχε με την επιβίωση μόνο λίγων ατόμων από τα είδη Larix sibirica, Pinus sylvestris, και το υβρίδιο Pinus glauca x sitchensis.
Η νέα προσπάθεια και τα πρώτα αποτελέσματα
Από το 1970 μέχρι το 1990 έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για την εγκατάσταση δασικών δ΄νδρων στην περιοχή. Χρησιμοποιήθηκε φυτευτικό υλικό από την ίδια περιοχή, καθώς και από άλες περιχές με παρόμοιο κλίμα όπως η Αλάσκα, οι Ευρωπαϊκές Άλπεις, το βορειοδυτικό Νεπάλ/Ιμαλάια και τη Ρωσία. Τελικά μεταξύ του 1992 και του 2002 φυτευτήκαν συνολικά 75.000 φυτάρια πεύκης μεταξύ των φιορδ, που προστατεύονται από τους ανέμους, τη βόσκηση κλπ. Μάλιστα το 2005 συλλέχθηκε η πρώτη ξυλεία από τις φυτείες, που έγινε καθαρά για λόγους καλλιέργειας του δάσους.
Δάσος Abies lasiocarpa με φυτέψεις από το 1982. Photo: Rasmus Christensen Ιούνιος 2007
Οι ρυθμοί αύξησης του δάσους
Ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης των δασών της Γροιλανδίας είναι παρόμοιος με αυτόν που παρατηρείται στις υπόλοιπες υποαρκτικές περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο. Στη Λαπωνία τα Pinus sylvestris και Picea abies χρειάζονται αρκετές εκατοντάδες χρόνια για να φτάσουν σε ύψος περίπου τα 15 μέτρα και διάμετρο τα 40 εκατοστά. Από ότι φαίνεται, βάσει των ερευνών, και στη Γροιλανδία η ανάπτυξη των δένδρων μπορεί να είναι παρόμοια.
Φυτέψεις μεταξύ των φιορδ. Photo: Rasmus Christensen, Ιούνιος 2004
Άρθρα – Πληροφορίες
https://ign.ku.dk [Πρόσβαση 8/11/2020]
