Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος Εθνικός δρυμός (αντί του όρου Εθνικού Πάρκου που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές. Μετά την εφαρμογή του Natura 2000 (Οδηγία 43/92/ΕΟΚ) άρχισαν να δημιουργούνται τα Εθνικά Πάρκα:
Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βόρειων Σποράδων, 1992.
Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου, 1999
Εθνικό Πάρκο Σχινιά Μαραθώνα, 2000
Πάρκο υγρότοπων λιμνών Κορώνεις, Βόλβης και Μακεδονικών Τεμπών, 2004
Εθνικό Πάρκο Βόεριας Πίνδου, 2005
Εθνικό Πάρκο λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου, Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμού Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων, 2006
Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς, Λευκίμμης και Σουφλίου, 2006
Εθνικό Πάρκο λίμνης Κερκίνης, 2006
Εθνικό Πάρκο Δέλτα Έβρου, 2007
Εθνικό Πάρκο υγροτόπων Αμβρακικού, 2008
Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, 2008 (Νέστου)
Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου, 2009
Εθνικό Πάρκο υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς, 2009
Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, 2009
Εθνικό Πάρκο Πρεσπών, 2009
Εθνικό Πάρκο Οροσειράς Ροδόπης, 2009, και
Εθνικό Πάρκο Χελμού Βουραϊκού, 2009.