Quercetalia pubescentis (Παραμεσογειακή βλάστηση). Η διάκριση της ευμεσογειακής από την παραμεσογειακή ζώνη βλάστησης είναι δύσκολη, λόγω της εμφάνισης του Quercus coccifera όπως και άλλων ειδών (Quercus pubescens, Fraxinus ornus κ.ά.) και στις δυο ζώνες.
Υποζώνη: Ostryo-Carpinion orientalis
Ο αυξητικός χώρος του Quercetum cocciferae εμφανίζεται στην νότια Ελλάδα, μέχρι 1000 μ. υψόμετρο.
Ο χώρος του Coccifero-Carpinetum εμφανίζεται στην πεδινή κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Οι εκτάσεις που καταλαμβάνει είναι μεγάλες και αυτό μάλλον οφείλεται στην υποβάθμιση δρυοδασών (κυρίως από Quercus pubescens), που προϋπήρχαν εκεί. Κυριαρχείται από τα είδη Quercus coccifera και Carpinus orientalis, ενώ συχνά εμφανίζονται τα είδη Quercus pubescens, Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus, Fraxinus ornus κ.ά.
Ο χώρος του Carpinetum orientalis εμφανίζεται στις κοιλάδες των ποταμών Αξιού, Στρυμώνα, Νέστου, στις βόρειες εκθέσεις λοφώδους περιοχής και στις παρυφές υψηλών ορέων. Εκτός από το Carpinus orientalis, σ’ αυτόν τον αυξητικό χώρο εμφανίζονται τα Fraxinus ornus, Pistacia terebinthus, Ligustrum vulgare, Rhus coriaria, Cotinus coggygria, Quercus pubescens, Quercus frainetto, Acer monspessulanum, Sorbus torminalis κ.ά.
Υποζώνη: Quercion confertae
Ο χώρος του Quercetum confertae εμφανίζεται στην Πελοπόνησσο πάνω από την ευμεσογειακή ζώνη βλάστησης (ξηροφυτική διαδοχή) και πάνω από το Ostryo-Carpinion orientalis στη βόρεια Ελλάδα (υγροφυτική διαδοχή). Κυριαρχείται κυρίως από τα είδη Quercus frainetto, Quercus pubescens, ενώ συχνά εμφανίζονται τα είδη Quercus coccifera, Sorbus domestica, Acer campestre κ.ά.
Ο χώρος του Tilio-Castanetum εμφανίζεται κατά νησίδες στις υγρότερες θέσεις, σε βόρειες εκθέσεις και συνήθως σε απότομες κλιτύες. Συντίθεται από φυλλοβόλα πλατύφυλλα, όπως τα Castanea sativa, Tilia tomentosa, Quercus frainetto, Q. petraea subsp. medwediewii, Acer obtusatum κ.ά.
Ο χώρος του Quercetum montanum περιλαμβάνει τον ανώτερο χώρο της υποζώνης αυτής και εμφανίζεται στη βόρεια και λιγότερο στην ορεινή κεντρική Ελλάδα. Αποτελείται κυρίως από δάση της Quercus petraea subsp. medwediewii και Q. cerris.
Άρθρα – Πληροφορίες
Αθανασιάδης ΗΡ. Ν. 1986. Δασική Φυτοκοινωνιολογία. Θεσσαλονίκη. Εκδόσεις Γιαχούδη-Γιαπούλη, σελ. 109.
Κείμενο
Αιμιλία Λεμπέση, MSc Δασολογίας, Δασοπόνος