Κείμενο: Φώτω Κόνσολα, MSc Περιβάλλοντος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου
Το γούρι της αρχαιότητας
Το σκυλοκρέμμυδο ή ασκέλλα (Drimia spp.) χρησίμευε από την αρχαιότητα ως φυλαχτό και το κρεμούσαν πάνω από τις πόρτες των σπιτιών. Για την ακρίβεια, κατά τις μεγάλες νύχτες του χρόνου κρεμούσαν τον βολβό με τα φύλλα του, καθώς τα άνθη του εμφανίζονται αργά το καλοκαίρι. H αντοχή του είδους στις πολύ δύσκολες συνθήκες (ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες, υπερβόσκηση), που επιβιώνει ακόμα και κρεμασμένο στις πόρτες, θεωρήθηκε σύμβολο καλοτυχίας και αντοχής. Ο Πυθαγόρας θωρούσε ότι η ασκέλλα συμβόλιζε τη δύναμη που ήθελαν όλοι να περάσουν στα κτήματα και τα σπίτια τους.
Η ασκέλλα που έγινε αγιοβασιλίτσα
Όπως πολλά έθιμα της αρχαιότητας προσαρμόστηκαν και ενσωματώθηκαν στα δρώμενα των Χριστιανικών εορτών, έτσι έγινε και με το σκυλοκρέμμυδο. Ονομάστηκε «αγιοβασιλίτσα» και την κρεμάνε έξω από την πόρτα την πρωτοχρονιά σαν φυλαχτό και σύμβολο καλοτυχίας και δύναμης για τη να χρονιά.
Άρθρα – Πληροφορίες
Μπάουμαν Ε. 1993. Η Ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία. Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης.
Πατριάρχης Βαρθολομαίος Α’ (υπό την αιγίδα) 2010. Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια Τόμος Α. Στρατηγικές Εκδόσεις.
