Η καλέντουλα
Η καλέντουλα (Calendula officinalis) ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και είναι γνωστή και ως νεκρολούλουδο, κίτρινη μαργαρίτα, της γριάς τα’αδράχτι, λουλάκια, κιτρινολούλουδο, πετεινόχορτο και μοσχαρδίνι. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες έχουν αναγνωριστεί από την αρχαιότητα, ενώ από το 12ο αιώνα το φυτό καλλιεργείται στους κήπους ως καλλωπιστικό.
Τα δραστικά συστατικά της
Τα κεφάλια των ανθών της καλέντουλας παράγουν αιθέριο έλαιο, που περιέχει διάφορες καροτινοειδείς ενώσεις (καροτίνη, καλεντουλίνη, που είναι και το πιο δραστικό συστατικό του φυτού και λυκοπίνη).
Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες
Είναι άριστο αντιφλεγμονώδες και επουλωτικό φάρμακο. Επιπλέων είναι αντισηπτικό και αποτελεσματικό σε τσιμπήματα της σφήκας και των μελισσών. Σε εσωτερική χρήση χρησιμοποιείται σε βάμμα ή εκχύλισμα. Σε εξωτερική χρήση, οι κομπρέσες και τα καταπλάσματα των ανθέων της είναι αποτελεσματικά για εγκαύματα και τσιμπήματα. Άνθη του φυτού που θα μουσκέψουν σε λάδι, δίνουν λάδι καλέντουλας, το οποίο βοηθά ιδιαίτερα στη θεραπεία ήπιων δερματικών ερεθισμών που οφείλονται στον κρύο αέρα και στις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας. Επουλώνει τσιμπήματα, κοψίματα, πληγές από κατάκλιση, ραγάδες και ρυτίδες δέρματος, συγκάματα και ακμή. Mπορεί να εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα και θεωρείται ιδανικό λάδι για μασάζ καθώς αποτελεί άριστο φορέα που επιδέχεται την προσθήκη αιθέριων ελαίων. Είναι κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος, αλλά ιδιαίτερα ενδείκνυται για ξηρές, πολύ ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες.
Η αλοιφή της καλέντουλας
Η αλοιφή καλέντουλας είναι πολύ απλή και χρειάζεται 100 γρ. ελαιόλαδο, 10 γρ. κερί μέλισσας και μια χούφτα άνθη καλέντουλας. Το ελαιόλαδο το κερί μέλισσας ζεσταίνονται σε μπεν μαρί και αφήνονται σε χαμηή φωτιά μέχρι να λιώσει το κερί. Τοποθετούνται τα άνθη καλέντουλας και αφήνονται για 2 λεπτά. Με το που βγει από τη φωτιά το υγρό πρέπει να σουρωθεί γιατί όσο κρυώνει θα αρχίσει να πήζει. Τοποθετείται σε ένα γυάλινο αποστειρωμένο σκουρόχρωμο βαζάκι και αφήνεται να κρυώσει. Διατηρείται για ένα χρόνο σε δροσερό μέρος. Η χρήση του είναι για σκασμένα χέρια, φτέρνες και αγκώνες και γενικά σε πληγές και σε εξελκώσεις που αργούν να κλείσουν.

Άνθος της καλέντουλας
Άρθρα – Πληροφορίες
Γκόλιου Ρ. (επιμ.) 2011. 200 βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες. Εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία.
http://www.newsitamea.gr [Ανάκτηση 8/09/15]
Κείμενο
Λάζαρος Καρασαββίδης, Δασοπόνος