Κείμενο: Χριστίνα Λυκοπούλου, Φοιτήτρια Τμήματος Δασολογίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το γεγονός
Οι «Ανεμώνες» άφησαν εποχή με τη χλιδή, τη λάμψη και τις προσωπικότητες που φιλοξένησαν. Σε μια εποχή που η τότε κοσμική Θεσσαλονίκη ραβόταν σε θρυλικές μοδίστρες, σύμφωνα με τα φιγουρίνια του Dior, γλεντούσε καθημερινά, δούλευε στις οικογενειακές επιχειρήσεις που παρέλαβε από τους προγόνους και έπινε σαμπάνιες, επιδεικνύοντας την καλή ζωή, τη φιλανθρωπία και τον κοσμοπολιτισμό. Μικρογραφία των συνηθειών που θα συναντούσε κάποιος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες της εποχής.
Γυναίκες στο χωρό των ανεμώνων – όρθιες κκ. Ίρμα Σιάγα, Άννυ Μιχαηλίδου, Κλειώ Νάτση, Μάχη Βόγα-Γιωργιάδου (photo by parallaximag.gr)
Πως προέκυψε ο χορός
Στις αρχές του 20ου αιώνα η Θεσσαλονίκη βγήκε από τους Βαλκανικούς Πολέμους δεχόμενη μεγάλο όγκο προσφύγων. Μερικές πλούσιες γυναίκες, με διάθεση για προσφορά ιδρύουν το Άσυλο του Παιδιού στοχεύοντας στη βοήθεια “των επιτόκων εργαζομένων γυναικών ως και των γυναικών των απόρων στρατιωτικών”, των ορφανών παιδιών και των μονογονεϊκών οικογενειών. Ο χορός των ανεμώνων ήταν ένας φιλανθρωπικός «χορός» με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για το άσυλο που είχε δημιουργηθεί.
Η λειτουργία του
Η έναρξη του χορού ήταν γύρω στις 22:00. Στην είσοδο υπήρχαν ανεμώνες, που έπαιρνε ο κύριος για να το βάλει στο πέτο του και για να χαρίσει μια στη συνοδό του. Ο χορός έγινε θεσμός, σημείο αναφοράς και πολυαναμενόμενο γεγονός για αρκετά χρόνια στη Θεσσαλονίκη με τον τελευταίο να διοργανώνεται στις αρχές της δεκαετίας του ‘70.
Άρθρα – Πληροφορίες
https://parallaximag.gr/ [Ανάκτηση 9/4/2019]
