Κείμενο: Βικτωρία Γιουρίεβα, Απόφοιτη Τμήματος Δασολογίας & Φ.Π. Θεσσαλονίκης
Το είδος
Το σπανάκι (Spinacia oleracea) είναι αυτοφυές είδος της κεντρικής και δυτικής Ασίας, που καλλιεργείται σχεδόν σε όλο τον κόσμο, με παραγωγή που το 2018 έφτασε τους 26,3 εκ. τόνους. Η ονομασία του προέρχεται από την πέρσικη λέξη aspānāḵ. Αποτελεί σημαντικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής που τρώγεται ωμό στη σαλάτα και μαγειρεμένο.
Φαρμακευτικές ιδιότητες
Το σπανάκι είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και έχει χαμηλή θερμιδική αξία (23 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια). Είναι πηγή βιταμίνης Α, βιταμίνης C, βιταμίνης Κ, ριβοφλαβίνης και βιταμίνης Β6, βιταμίνης Ε, ασβεστίου, καλίου, φυτικών ινών, μαγνησίου, φολικού οξέος και σιδήρου. Το σπανάκι είναι πολύ ωφέλιμο στην αναιμία, αδυναμία, χλώρωση, φυματίωση, οστεοπόρωση. Είναι διουρητικό, καταπραϋντικό και αντικαρκινικό. Ο χυμός του θεωρείται πολύ καλό καθαρτικό του πεπτικού συστήματος. Σε συνδυασμό με χυμό μήλου, σε ίσα μέρη, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη δυσκοιλιότητα σε λίγες μέρες. Ο ίδιος χυμός ανανεώνει τη χλωρίδα του εντέρου που έχει διαταραχθεί από τη χρήση αντιβιοτικών. Ο χυμός και ο πολτός του σπανακιού θεραπεύουν το δάγκωμα του σκορπιού. Δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρυνσης, αρτηριακής υπέρτασης, αρθριτικών, εκζέματος και οξαλουρίας.
Άρθρα – Πληροφορίες
Cresswell J. 2010. Oxford Dictionary of Word Origins. OUP Oxford.
Μικρή Εγκυκλοπαίδεια Βοτάνων. 2012. Τα κυριότερα βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες, Τόμος 3. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη.
http://www.fao.org/ [Πρόσβαση 10/12/2020]
