Κείμενο: Θάνος Αθανασόπουλος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Το είδος Το παλιούρι (Paliurus spina-christii) είναι ένα σχετικά αρκετά κοινό είδος της ελληνικής χλωρίδας. Είναι ισχυρά αγκαθωτός θάμνος και συνήθως απαντάται σε περιοχές με έντονη βόσκηση ή σε εγκαταλελειμμένα χωράφια. Η ονομασία του Το είδος πήρε την ονομασία του «αγκάθι του Χριστού» (“spina-christii”) πιθανότατα λόγο…
Κείμενο: Φώτω Κόνσολα, MSc Περιβάλλοντος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Το είδος Το ροδόδεντρο (Rhododendron luteum) είναι θάμνος με όμορφη οσμή αλλά τοξικό σε όλα τα μέρη του. Προκαλεί ζαλάδες, εμετούς, βραδυκαρδία, παραισθήσεις και σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει και θάνατο. Το μέλι που παράγουν οι μέλισσες από αυτό το είδος έχει ιδιαίτερες…
Κείμενο: †Βασίλης Κορδοπάτης, Φοιτητής Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Ο μύθος των “χρυσών μήλων των εσπερίδων” Από την αρχαία εποχή οι άνθρωποι έφτιαχναν στο μυαλό τους ιστορίες με τους θεούς και τους έβαζαν να παλεύουν με τους Γίγαντες τους Τιτάνες, και με άγρια τέρατα όπως ο Τυφωέας. Κάπως έτσι γεννήθηκε και ο Ηρακλής κυρίως από…
Κείμενο: Ειρήνη Χατζοπούλου, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η Θεότητα Ίρις Η Ίρις ήταν δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, αναφερόμενη και ως μία από τις Άρπυιες. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα από τους χριστιανούς οι αρχάγγελοι: νέα με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια.…
Κείμενο: Αθανασία Συργκάνη, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Ο ασφόδελος Ο ασφόδελος (ασφόνδυλος, σφεντούκλι, ασφόντηλας, ασφόντριλας, ασφέντριλας, Asphodelus) είναι ένα γένος φυτών που περιλαμβάνει είδη που απαντώνται σε περιοχές με έντονη βόσκηση ή πυρκαγιές ή με έντονες ξηροθερμικές συνθήκες, καθώς είναι αρκετά ανθεκτικό στις συνθήκες αυτές και στην υπερβόσκηση. Στην αρχαία Ελλάδα Ο ασφόδελος…
Κείμενο: Παντελής Γούσιας, Φοιτητής Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Ο Νάρκισσος Ο Νάρκισσος ήταν σύμφωνα με τη μυθολογία ένας πολύ όμορφος Βοιωτός νεαρός. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το μύθο του Νάρκισσου με πιο γνωστή και επικρατέστερη αυτή του ποιητή Οβίδιου. Σύμφωνα με τον Οβίδιο καρπός της ένωσης του ποταμού Κηφισού με τη Νύμφη Λειριόπη, που…
Κείμενο: Σπυρίδων Μπαλάς, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Οι μύθοι Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Κυπάρισσος, ήταν το μικρότερο από τα παιδιά του βασιλιά της Χίου, Μινύα. Έφηβος ακόμα, απέκτησε την εύνοια του θεού Απόλλωνα, ο οποίος του χάρισε για συντροφιά, ένα εξημερωμένο ελάφι. Το ελάφι αυτό, ζούσε αρχικά στις κοιλάδες της Χίου και…
Κείμενο: Αρσέν Γκιόκα, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η μοναδική “τουλίπα” Πολύ πριν το κρατικό χρέος, τα CDS και τα υπόλοιπα παράγωγα υπήρχε η “Semper Augustus”. Μια τουλίπα (Tulipa) απαράμιλλης ομορφιάς, της οποίας τα βαθιά μπλε πέταλα που διακοσμούνταν από άσπρες φλόγες στην κορυφή, προκάλεσε τρέλα στους κατοίκους της Ολλανδίας τη δεκαετία του 1630.…
Κείμενο: Αιμιλία Λεμπέση, MSc Δασολογίας, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η ονομασία του γαρύφαλλου (ή γαρίφαλου) Τα γαρύφαλλα ή διόσανθος ή δίανθος των αρχαίων, είναι πολύ κοινό γένος ειδών στην Ελλάδα. Η λέξη γαρύφαλλο είναι αντιδάνειο και προέρχεται από το ελληνιστικό καρυόφυλλον – μέσω του βενετικού garofalo – και η γραφή γαρύφαλλο συμφωνεί με την…
Κείμενο: Χρήστος Ράμμος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου Η σημασία του σύκου στην αρχαία Ελλάδα Τα σύκα (Ficus carica) ήταν υπερ-πολύτιμα για τους αρχαίους Έλληνες καθώς ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γλυκαντικά τους, μαζί με το μέλι (δεν είχαν ζάχαρη και άλλα γλυκαντικά). Για την προστασία από κλοπές είχαν ισχυρές ποινές, ενώ πιθανότατα αυτοί…