Kουλιάστραντο το φαρμακευτικό

Το είδος Η πρίμουλα ή το κουλιάστραντο (Primula veris) φύεται νωρίς την άνοιξη σε σχετικά μεγάλα υψόμετρα και ανάλογα με την περιοχή φέρει διάφορες ονομασίες, όπως παναγίτσα, παναγούδα, πασχαλούδα, ηρανθές, δακράκι κ.ά.     Φαρμακευτικές ιδιότητες Η πρίμουλα είναι πολύ καλό ηρεμιστικό και χαλαρωτικό βότανο που μειώνει την υπερένταση και το στρες. Είναι ευεργετικό στην…

Η γνωστή νεραντζιά με τις φαρμακευτικές της ιδιότητες

Το είδος Η νεραντζιά ονομάζεται επιστημονικά «κίτρο το χρυσό» (Citrus aurantium). Στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα γερμανικά έχει την ίδια ονομασία «πικρό πορτοκάλι» (bitter orang, bigaradier, bitterorange). Στην Ελλάδα υπάρχουν καλλιέργειες του είδους, αλλά είναι γνωστό για τη μεγάλη αφθονία μέσα στις πόλεις, κυρίως στη νότια Ελλάδα και δτην Αθήνα. Φαρμακευτικές ιδιότητες Τα φύλλα…

Ένα “ξένο” γιατρικό

Κείμενο: Χάρης Δασκαλάκης, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Το είδος Η φραγκοσυκιά ή παπουτσοσυκιά (Opuntia) κατάγεται από το Μεξικό. Μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τους Ισπανούς μεταξύ 1521 – 1523, όταν ο Fernando Cortes κατέλαβε το Μεξικό. Στις Μεσογειακές χώρες διαδόθηκε ταχέως για τους γλυκείς και εύγευστους καρπούς της. Στην Ελλάδα δεν καλλιεργείται συστηματικά, αλλά…

Ο κόκκινος χρυσός της Ελλάδας, το σαφράν

Κείμενο: Αναστασία Ποζουκίδου, Φοιτήτρια Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Τι ακριβώς είναι το σαφράν; Το σαφράν είναι το θηλυκό μέρος του άνθους (στίγματα) του κρόκου (συγκεκριμένα του είδους Crocus sativus). Ο κρόκος καλλιεργείται εδώ και αιώνες στην Κοζάνη, όπου το έδαφος και το κλίμα είναι κατάλληλο για την καλλιέργειά του. Η συλλογή του γίνεται κάθε…

Φασκόμηλο: το ιερό φυτό της αθανασίας

Κείμενο: Γεώργιος Θεοδοσίου, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Το είδος Το φασκόμηλο (Salvia officinalis) είναι πολυετής θάμνος της οικογένειας των χειλανθών (Lamiaceae). Φύεται στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές μεσογειακές χώρες. Η ονομασία του αποκαλύπτει και τη χρήση του αφού το Salvia προέρχεται από το ρήμα της λατινικής Salvare που σημαίνει σώζω ή θεραπεύω.Τα…

Φαρμακευτικές ιδιότητες της πικραλίδας

Κείμενο: Xρυσούλα Σωτηρίου, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Το ταραξάκο Η πικραλίδα (Taraxacum spp.) είναι φυτό με ευρύτατη εξάπλωση, σχεδόν κοσμοπολίτικο, καθώς απαντάται σε όλη σχεδόν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου, καθώς και σε εύκρατες περιοχές του νότιου ημισφαιρίου. Στην Ελλάδα απαντώνται πάνω από 70 είδη και υποείδη φυτών που δύσκολα διακρίνονται. Είναι…

Γκορτσιά ή αγκούτσακας: ένα είδος με πολλές «χάρες» και ιδιότητες

Κείμενο: Φώτω Κόνσολα, MSc Περιβάλλοντος, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Το «μπόλιασμα» της γκορτσιάς Η γκορτσιά (Pyrus spinosa, παλαιότερη ονομασία Pyrus amygdaliformis και με την ονομασία «αχράς» στην αρχαιότητα) είναι ένα από τα δέντρα που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από όλα, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα ως βάση για το μπόλιασμα (εμβολιασμό) άλλων ειδών. Οι…

Ραδίκι ή πικραλίδα: οι φαρμακευτικές ιδιότητές του

Η παράδοση Τα φαρμακευτικά φυτά έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες και είναι πολλοί οι πολιτισμοί που εξακολουθούν να βασίζονται σε αυτά για τη φροντίδα της υγείας τους. Ιστορικά, το ραδίκι ή πρικραλίδα (Cichorium intybus) καλλιεργείται από τους αρχαίους Αιγύπτιους ως φαρμακευτικό φυτό και έχει μακρά θεραπευτική χρήση. Επιπρόσθετα, παρασκευαζόταν από τις καβουρδισμένες ρίζες του φυτού ένα…

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του μάραθου

Κείμενο: Υρώ Μπινιάρη, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Ο μάραθος Το είδος Foeniculum vulgare (μάραθος) είναι φυτό αρωματικό, αρτυματικό και έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται το πανάρχαιο όνομά του, που αναφέρεται στις μυκηναϊκές πινακίδες (1450 π.Χ.) με Γραμμική Β γραφή. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε το μάραθο ως βοηθητικό του τοκετού. Ο Διοσκουρίδης…

Φαρμακευτικές ιδιότητες της γλυκόριζας

Κείμενο: Παναγιώτης Στεργιάννης, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου   Η χρήση της στην αρχαιότητα Η γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) είναι γνωστή από την αρχαιότητα για τις πολύτιμες θεραπευτικές της χρήσεις. Η παρουσία της έχει βεβαιωθεί σε πήλινα σκεύη των Ασσυρίων (2500 π.Χ.), αναφέρεται σε Αιγυπτιακούς παπύρους. Οι Άραβες την χρησιμοποιούσαν ως αντιβηχικό, ενώ στους Έλληνες φαίνεται…