Διετές
Διετή είναι τα είδη που ζουν για δύο έτη, δηλαδή για δυο αυξητικές περιόδους. Επιβιώνουν τη δυσμενή περίοδο του έτους (συνήθως τον χειμώνα) με τις ρίζες τους (το υπέργειο τμήμα νεκρώνεται).
Διετή είναι τα είδη που ζουν για δύο έτη, δηλαδή για δυο αυξητικές περιόδους. Επιβιώνουν τη δυσμενή περίοδο του έτους (συνήθως τον χειμώνα) με τις ρίζες τους (το υπέργειο τμήμα νεκρώνεται).
Τι είναι ο διάρρηκτος καρπός Διάρρηκτος καρπός είναι ο καρπός που διαρρηγνύεται (ανήγει), ενώ είναι ακόμα προσαρτημένος στο φυτό, για να ελευθερώσει τα σπέρματα. Αποτελείται από ένα ή περισσότερα καρπόφυλλα και διαρρηγνύεται για να ελευθερώσει τα συνήθως πολλά σπέρματα. Κατηγορίες διάρρηκτων καρπών Οι πιο συνηθισμένοι διάρρηκτοι καρποί είναι: (α) Καρποί από ένα καρπόφυλλο (θύλακος, χέδρωπας). (β) Καρποί από…
Δακτυλιοειδώς σύνθετο είναι το σύνθετο φύλλο που έχει πάνω από 3 φυλλάρια και όλα εκφύονται στην κορυφή του μίσχου, όπως τα δάκτυλα του χεριού.
Γύρη είναι τα μικροσπόρια των σπερματοφύτων (που εμπεριέχουν το αρσενικό γαμετόφυτο) και βρίσκονται μέσα στους γυρεοσάκκους.
Γυρεόσακκοι είναι τα μέρη του ανθήρα όπου γίνεται ο σχηματισμός των γυρεόκοκκων (της γύρης).
Γυναίκειο είναι το θηλυκό μέρος του άνθους, που απαρτίζεται από τα καρπόφυλλα. Το ή τα καρπόφυλλα αποτελούνται από την ωοθήκη, το στύλο και το ή τα στίγματα. Στα αρρενοθήλεα άνθη βρίσκεται πάντα στο κέντρο του άνθους.
Γυμνή είναι η επιφάνεια χωρίς οποιασδήποτε μορφής τρίχωμα ή αδένες ή οτιδήποτε άλλο.
Γραμμοειδής είναι μια δομή (συνήθως φύλλα) που μοιάζει με γραμμή, δηλαδή το μήκος είναι πολλαπλάσιο του πλάτους και είναι μακρύ και στενό και οι πλευρές του είναι λιγότερο ή περισσότερο παράλληλες.
Τα γόνατα είναι διογκώσεις, κατά μήκος του βλαστού, σε κανονικά μάλλον διαστήματα. Στις θέσεις των διογκώσεων αυτών εκφύονται τα φύλλα και μερικές φορές άνθη. Το τμήμα εκείνο του βλαστού που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο διαδοχικά γόνατα, ονομάζεται μεσογονάτιο διάστημα. Άρθρα – Πληροφορίες Καράταγλης Στ. Σ. & Κωνσταντίνου Μ.Κ. 2002. Βοτανική, Μορφολογία-Ανατομία. Εκδόσεις Χάρις.…
Ποώδη φυτά που το υπέργειο τμήμα τους νεκρώνεται κατά τη δυσμενή περίοδο του χρόνου (στην Ελλάδα το χειμώνα) και τα όργανα επιβίωσής τους βρίσκονται με τη μορφή βολβών, ριζωμάτων ή κονδύλων μέσα στο έδαφος (π.χ. κυκλάμινο).