Κόνδυλος
Υπόγειο τμήμα φυτού, που προέρχεται από τροποποιημένη ρίζα, και έχει το ρόλο του αποθησαυριστικού οργάνου.
Κολεός
Το τμήμα ενός οργάνου που περιβάλει, τουλάχιστον μερικά, ένα άλλο όργανο, όπως για παράδειγμα η βάση ενός φύλλου που περιβάλλει τμήμα του βλαστού.
Κλαδίσκοι
Τα νεαρά κλαδιά, πάνω στα οποία φύονται τα νέα φύλλα ή τα άνθη.
Κεφάλιο
Κεφάλιο είναι η ταξιανθία στην οποία ο κύριος άξονας είναι βραχύς διαπλατυσμένος δισκοειδώς, πινακοειδώς, κωνοειδώς ή σφαιροειδώς, με πολλά και πυκνά απόδισκα ή σχεδόν απόδισκα άνθη (που συνήθως αποκαλούνται ανθίδια ή ανθήλια) στην κορυφή του.
Κεράτιο
Ξηρός διαρρηκτός καρπός που προκύπτει από δυο συμφυή καρπόφυλλα (διαχωρίζονται με ψευδοδιάφραγμα, που έχει συνήθως μεμβρανώδη μορφή). Τα σπέρματα εμφανίζονται στο ψευδοδιάφραγμα, καθώς οι δυο βαλβίδες αποχωρίζονται από αυτό (από κάτω προς τα επάνω).
Κεκκαμένο
Κεκκαμένο είναι το εξάρτημα (πχ. ο καρπός) που έχει κυρτό σχήμα, κάνει καμπύλη.
Κάψα
Κάψα είναι ο ξηρός, διαρρηκτός καρπός που προκύπτει από δυο ή περισσότερα πολύσπερμα και συμφυή (δηλαδή ενωμένα) καρπόφυλλα.
Κατακείμενος
Καστακείμενο είναι το εξάρτημα (συνήθως ο βλαστός) που ανακλίνεται ή αναπτύσσεται έρποντας πάνω στο έδαφος.
Κάρυο
Ξηρός αδιάρρηκτος, μονόσπερμος καρπός που προκύπτει από μονόχωρη ωοθήκη, η οποία αρχικά έφερε μερικά καρπόφυλλα με τις αντίστοιχες σπερμοβλάστες. Από τις σπερμοβλάστες αυτές μόνο η μία μετατράπηκε σε σπέρμα και οι υπόλοιπες εκφυλίστηκαν. Οι καρποί αυτοί μπορούν να φέρουν και διάφορα εξαρτήματα όπως κύπελλα (όπως π.χ. στα βαλανίδια), πτερύγια (όπως πχ. στα δισαμάρια των σφενδαμιών). …
Καρπόφυλλο
Βασικό, δομικό στοιχείο του άνθους που φέρει και περικλείει τις σπερμοβλάστες. Για την ακρίβεια είναι το θηλυκό μέρος του άνθους και ένα ή πολλά μαζί σχηματίζουν το γυναίκειο ενός τυπικού άνθους.